Moja wypowiedź maturalna!
Na szczęście matura już za mną. Teraz Ola musi się pilnie do niej uczyć haha^^ Ale stres był ogromny i nie chciałabym tego powtarzać. Wyniki pisemnej części dopiero pod koniec czerwca i w tedy się dowiem co muszę poprawić we wakacje ; ) Maturę ustną z polskiego oraz angielskiego zdałam, udało się. Najbardziej stresujący był Polski. I tak, wiem że, jako stara matura mieliśmy do wyboru tematy i czas na przygotowanie wypowiedzi maturalnej. Tylko w sumie większa część z nas napisała sobie wcześniej co ma mniej więcej mówić i jeśli ktoś nauczył się na pamięć to przez stres miał problem żeby powiedzieć wszystko to co chciał. Ja w większości nauczyłam się na pamięć co nie było mądre. Nie wiem jak inni ale ja nie ćwiczyłam przed lustrem swojej prezentacji. Każdy z nas miał 15 minut aby opowiedzieć wszystko na wybrany temat. Następnie egzaminatorzy zadawali po około cztery pytania. Ja dostałam 6 ale nie były ona dla mnie trudne. Kluczowymi tekstami, które wykorzystałam były utwory Jacka Piekary o Inkwizycji. Jeśli kogoś interesuje co dokładnie omawiałam to całą wypowiedź zamieszczam pod zdjęciem ;)
Bardzo polecam twórczość tego autora!
2. „Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca”
Bardzo polecam twórczość tego autora!
Tematem mojej
prezentacji są sposoby kreacji świata przedstawionego w literaturze fantasy.
Zainspirowana powieściami Jacka Piekary postaram się omówić i przeanalizować elementy składające się na świat fantasy i charakterystyczne sposoby opisu świata przez tego autora.
Przy omawianiu tego tematu dobrze było by wyjaśnić czym tak naprawdę jest literatura fantasy. Literatura fantastyczna jest ciężka do jednoznacznego zdefiniowania jednak najlepszym wyjaśnieniem tego terminu może być to że fantastyka jest to literatura którą cechuje duża swoboda w zakresie konstrukcji świata przedstawionego i postaci bohaterów, przeciwstawna do literatury realistycznej.
Jednym z gatunków literatury fantastycznej jest fantasy który to termin też wymaga szerszego wyjaśnienia. Jest to gatunek literacki który używa magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej najczęściej czerpiąc z baśni, mitów i sag różnych ludów i wierzeń. W języku angielskim termin fantasy oznacza „wyobraźnię” bądź „ wytwory wyobraźni”. Do polskiej teorii literatury termin ten wprowadził Stanisław Lem i przyjął się on niemal powszechnie.
Drugim godnym uwagi pojęciem jest świat przedstawiony. Można nazwać tak wszystko, co składa się na fabułę i tło utworu. Świat przedstawiony to przede wszystkim następujące elementy: czas i miejsce akcji, bohaterowie oraz wydarzenia.
Cele i popularność fantastyki może wyjaśnić nam krótka historia powstania tego gatunku: Początek fantasy to lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku. W amerykańskich magazynach pojawiły się opowieści o walecznych rycerzach, czarnej magii i fantastycznych krainach. Triumfu tej literatury można upatrywać w odnalezieniu odskoczni od zracjonalizowanego, coraz bardziej technicyzującego się świata . Świat przedstawiony w fantasy oferował nowe krainy, w których najtrudniejsze problemy można było rozwiązać w cudowny sposób, przy użyciu magii.
Podczas drugiej wojny światowej fantastyka przestała być popularna. Przyczyny tego należy zapewne szukać w zbyt rzeczywistych problemach.
Renesans fantasy przypada dopiero na lata sześćdziesiąte, kiedy to nieoczekiwany sukces odniósł „Władca Pierścieni” Tolkiena . Natomiast od lat dziewięćdziesiątych fantasy zaczęła być modna na całym świecie. Każdy kraj zaczął mieć swoich pisarzy – każdy z nich – jak twierdził – nawiązywał do korzeni własnego kraju.
Chciałabym teraz przedstawić moim zdaniem najwybitniejszego pisarza fantasy i przeanalizować w jaki sposób kreuje świat fantasy w swoich książkach.
Zainspirowana powieściami Jacka Piekary postaram się omówić i przeanalizować elementy składające się na świat fantasy i charakterystyczne sposoby opisu świata przez tego autora.
Przy omawianiu tego tematu dobrze było by wyjaśnić czym tak naprawdę jest literatura fantasy. Literatura fantastyczna jest ciężka do jednoznacznego zdefiniowania jednak najlepszym wyjaśnieniem tego terminu może być to że fantastyka jest to literatura którą cechuje duża swoboda w zakresie konstrukcji świata przedstawionego i postaci bohaterów, przeciwstawna do literatury realistycznej.
Jednym z gatunków literatury fantastycznej jest fantasy który to termin też wymaga szerszego wyjaśnienia. Jest to gatunek literacki który używa magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej najczęściej czerpiąc z baśni, mitów i sag różnych ludów i wierzeń. W języku angielskim termin fantasy oznacza „wyobraźnię” bądź „ wytwory wyobraźni”. Do polskiej teorii literatury termin ten wprowadził Stanisław Lem i przyjął się on niemal powszechnie.
Drugim godnym uwagi pojęciem jest świat przedstawiony. Można nazwać tak wszystko, co składa się na fabułę i tło utworu. Świat przedstawiony to przede wszystkim następujące elementy: czas i miejsce akcji, bohaterowie oraz wydarzenia.
Cele i popularność fantastyki może wyjaśnić nam krótka historia powstania tego gatunku: Początek fantasy to lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku. W amerykańskich magazynach pojawiły się opowieści o walecznych rycerzach, czarnej magii i fantastycznych krainach. Triumfu tej literatury można upatrywać w odnalezieniu odskoczni od zracjonalizowanego, coraz bardziej technicyzującego się świata . Świat przedstawiony w fantasy oferował nowe krainy, w których najtrudniejsze problemy można było rozwiązać w cudowny sposób, przy użyciu magii.
Podczas drugiej wojny światowej fantastyka przestała być popularna. Przyczyny tego należy zapewne szukać w zbyt rzeczywistych problemach.
Renesans fantasy przypada dopiero na lata sześćdziesiąte, kiedy to nieoczekiwany sukces odniósł „Władca Pierścieni” Tolkiena . Natomiast od lat dziewięćdziesiątych fantasy zaczęła być modna na całym świecie. Każdy kraj zaczął mieć swoich pisarzy – każdy z nich – jak twierdził – nawiązywał do korzeni własnego kraju.
Chciałabym teraz przedstawić moim zdaniem najwybitniejszego pisarza fantasy i przeanalizować w jaki sposób kreuje świat fantasy w swoich książkach.
Jacek Piekara wyróżnia
się z pośród innych twórców literatury fantasy.
Wykreował w swoich powieściach zupełnie nową rzeczywistość. Stworzył
nowy świat dzięki któremu przedstawił głównego bohatera swojej najsłynniejszej serii Mordimiera Madderdina. Jest on jednym z najpopularniejszych pisarzy fantastycznych. Napisał kilka książek oraz opowiadań, poprowadził setki audycji radiowych oraz telewizyjnych. Stworzył oraz prowadził przez niemal trzy lata dwumiesięcznik Fantasy, pierwszy w Polsce wysokonakładowy i profesjonalny magazyn poświęcony fantastyce oraz pograniczom fantastyki. Prowokuje swoimi teksami, zaskakuje poczuciem humoru i nieprzewidzianymi zwrotami akcji. Potrafi rozbawić, zbulwersować i dotknąć do żywego. Czytając powieści tego autora, odbiorca wchodzi w zupełnie nowy, fantastyczny świat. Wybrałam właśnie jego twórczość ponieważ bardzo zaintrygowała mnie dokładność wszelkich okrucieństw jakie były dokonywane na innym człowieku. Precyzja z jaką za pomocą słów autor odzwierciedlił przebieg śledztwa inkwizytorskiego. Dokładność działań zapewniająca dotarcie do zakończenia całego procederu. Najbardziej zafascynował mnie stworzony alternatywny świat, w którym Chrystus zszedł z krzyża i ukarał swoich prześladowców. Następnie założył Państwo Jezusowe. Obejmowało ono terytorium ówczesnego Imperium Rzymskiego. Pozwolę sobię przytoczyć cytat który pomorze lepiej zrozumieć jak wyglądał nowy świat. „On sam polecił stworzyć Święte Officjum, to on dał kreta, rybę i ptaka Markowi Kwintyliuszowi i przykazał, by inkwizytorzy byli czujni na podobieństwo tych zwierząt i by nie pozwolili heretykom schować się ani pod ziemią, ani w morskiej głębinie, ani pod kopułą nieba.” I właśnie w tedy Jezus Chrystus powołał Inkwizytorów. Aby dobrze zrozumieć sposób zaprezentowania tej instytucji trzeba dowiedzieć się czegoś więcej na jej temat. Jest to bowiem odzwierciedlenie Świętego Oficjum, które kiedyś panowało w prawdziwym świecie. Początkiem inkwizycji jako instytucji było wydanie przez papieża Lucjusza III w Weronie w 1184 r. dekretu, zawierającego szczegółowe przepisy prawne dotyczące inkwizycji. Kierowanie nią powierzono biskupom czyli tak zwanej inkwizycji biskupiej. Inkwizycja była instytucją kościoła katolickiego utworzoną w XII w , stojąca na straży religii. Chroniła przed licznymi herezjami szerzącymi się w owym czasie. Jej zadaniem było wyszukiwanie i sądzenie heretyków, których następnie przekazywano władzy świeckiej w celu wykonania wyroku. Pierwszych inkwizytorów w Polsce mianował w 1318 r. papież Jan XXII. Ich działalność nie miała szerokiego zasięgu. Instytucja ta w Polsce została zlikwidowana przez sejmy w latach 1562 oraz 1565. W twórczości Jacka Piekary możemy dostrzec ulepszoną wizję Inkwizytorów. W tym wyimaginowanym świecie podstawowymi zasadami religii chrześcijańskiej nie są wybaczenie czy litość, lecz priorytetem stało się ukaranie grzeszników. Zaskakujące dla mnie było to, że wystarczyło że przedstawiciel Świętego Officjum pojawia się w służbowym stroju. W czarnym płaszczu z wyhaftowanym połamanym krzyżem i od razu każdy wie że musi traktować z szacunkiem taką osobę. To przyprawiało o lęk i od razu każdy robił szybki rachunek sumienia i zastanawiał się czy Inkwizytor może przyjść po niego. Oczywiście nie zawsze inkwizycja przybywała w oficjalnym stroju. Wystarczy bowiem w tedy gdy się przedstawi. Występowały jednak przypadki podszywania się pod szeregi kościoła katolickiego. Nie było ich wiele i każda z tych osób była karana z całą bezwzględnością oraz surowością. Kłamcę skazuje się na śmierć, a publiczna egzekucja trwa całymi godzinami i stanowi przestrogę dla tych, którzy chcieliby popełnić podobną zbrodnię. Dzięki autorowi możemy dowiedzieć się o wszelkich sposobach wydobywania z ludzi informacji oraz możliwości karania ich w świetle prawa inkwizytorskiego. Karą dla trucicieli oraz fałszerzy monet było gotowania w kotle z wrzącym olejem. Główny bohater jest przedstawiony jako idealny wręcz inkwizytor. Nie sprawiło mu przyjemności torturowanie ludzi lecz gorliwie wykonywał swoje obowiązki. Poświęcał się swemu powołaniu i działał uczciwie. Niezwykłą magiczną rzeczą ukazaną w całej historii jest „nie-świat” czyli domena położona gdzieś w sferze astralnej. Przejście do tego miejsca oznaczało dla każdego inkwizytora wiele wysiłku oraz bólu. Wiązało się to też w wielkim ryzykiem jeśli chodzi o zdrowie a nawet o życie. Wykorzystywano możliwość przejścia w inną rzeczywistość tylko w skrajnych wypadkach, dzięki temu można było np. znaleźć daną osobę. Był jednak jeden warunek. Inkwizytor musiał posiadać przedmiot blisko związany z poszukiwaną osobą. Tego typu rzecz związana była z właścicielem niewidzialną nicią. Taka podróż wiązała się z bólem o niewiarygodnej sile, które dawało uczucie rozpływające się po całym ciele. Nie można było nadużywać możliwości przedostawania się do innej przestrzeni. Decyzje o takiej podróży podejmowało się w ostateczności ponieważ, nawet jeśli odnajdziemy daną osobę to ona może za chwilę udać się w inne miejsce. Podczas takiej podróży Inkwizytor nie był w stanie fizycznie się bronić w razie ataku. Był on w tedy łatwym celem napastnika. W powieściach Jacka Piekary wiele razy było przytaczane stwierdzenie „Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca”. Co oznaczało że śmierć jednego z przedstawicieli Świętego Officjum nigdy nie pozostaje niepomszczona.
Wykreował w swoich powieściach zupełnie nową rzeczywistość. Stworzył
nowy świat dzięki któremu przedstawił głównego bohatera swojej najsłynniejszej serii Mordimiera Madderdina. Jest on jednym z najpopularniejszych pisarzy fantastycznych. Napisał kilka książek oraz opowiadań, poprowadził setki audycji radiowych oraz telewizyjnych. Stworzył oraz prowadził przez niemal trzy lata dwumiesięcznik Fantasy, pierwszy w Polsce wysokonakładowy i profesjonalny magazyn poświęcony fantastyce oraz pograniczom fantastyki. Prowokuje swoimi teksami, zaskakuje poczuciem humoru i nieprzewidzianymi zwrotami akcji. Potrafi rozbawić, zbulwersować i dotknąć do żywego. Czytając powieści tego autora, odbiorca wchodzi w zupełnie nowy, fantastyczny świat. Wybrałam właśnie jego twórczość ponieważ bardzo zaintrygowała mnie dokładność wszelkich okrucieństw jakie były dokonywane na innym człowieku. Precyzja z jaką za pomocą słów autor odzwierciedlił przebieg śledztwa inkwizytorskiego. Dokładność działań zapewniająca dotarcie do zakończenia całego procederu. Najbardziej zafascynował mnie stworzony alternatywny świat, w którym Chrystus zszedł z krzyża i ukarał swoich prześladowców. Następnie założył Państwo Jezusowe. Obejmowało ono terytorium ówczesnego Imperium Rzymskiego. Pozwolę sobię przytoczyć cytat który pomorze lepiej zrozumieć jak wyglądał nowy świat. „On sam polecił stworzyć Święte Officjum, to on dał kreta, rybę i ptaka Markowi Kwintyliuszowi i przykazał, by inkwizytorzy byli czujni na podobieństwo tych zwierząt i by nie pozwolili heretykom schować się ani pod ziemią, ani w morskiej głębinie, ani pod kopułą nieba.” I właśnie w tedy Jezus Chrystus powołał Inkwizytorów. Aby dobrze zrozumieć sposób zaprezentowania tej instytucji trzeba dowiedzieć się czegoś więcej na jej temat. Jest to bowiem odzwierciedlenie Świętego Oficjum, które kiedyś panowało w prawdziwym świecie. Początkiem inkwizycji jako instytucji było wydanie przez papieża Lucjusza III w Weronie w 1184 r. dekretu, zawierającego szczegółowe przepisy prawne dotyczące inkwizycji. Kierowanie nią powierzono biskupom czyli tak zwanej inkwizycji biskupiej. Inkwizycja była instytucją kościoła katolickiego utworzoną w XII w , stojąca na straży religii. Chroniła przed licznymi herezjami szerzącymi się w owym czasie. Jej zadaniem było wyszukiwanie i sądzenie heretyków, których następnie przekazywano władzy świeckiej w celu wykonania wyroku. Pierwszych inkwizytorów w Polsce mianował w 1318 r. papież Jan XXII. Ich działalność nie miała szerokiego zasięgu. Instytucja ta w Polsce została zlikwidowana przez sejmy w latach 1562 oraz 1565. W twórczości Jacka Piekary możemy dostrzec ulepszoną wizję Inkwizytorów. W tym wyimaginowanym świecie podstawowymi zasadami religii chrześcijańskiej nie są wybaczenie czy litość, lecz priorytetem stało się ukaranie grzeszników. Zaskakujące dla mnie było to, że wystarczyło że przedstawiciel Świętego Officjum pojawia się w służbowym stroju. W czarnym płaszczu z wyhaftowanym połamanym krzyżem i od razu każdy wie że musi traktować z szacunkiem taką osobę. To przyprawiało o lęk i od razu każdy robił szybki rachunek sumienia i zastanawiał się czy Inkwizytor może przyjść po niego. Oczywiście nie zawsze inkwizycja przybywała w oficjalnym stroju. Wystarczy bowiem w tedy gdy się przedstawi. Występowały jednak przypadki podszywania się pod szeregi kościoła katolickiego. Nie było ich wiele i każda z tych osób była karana z całą bezwzględnością oraz surowością. Kłamcę skazuje się na śmierć, a publiczna egzekucja trwa całymi godzinami i stanowi przestrogę dla tych, którzy chcieliby popełnić podobną zbrodnię. Dzięki autorowi możemy dowiedzieć się o wszelkich sposobach wydobywania z ludzi informacji oraz możliwości karania ich w świetle prawa inkwizytorskiego. Karą dla trucicieli oraz fałszerzy monet było gotowania w kotle z wrzącym olejem. Główny bohater jest przedstawiony jako idealny wręcz inkwizytor. Nie sprawiło mu przyjemności torturowanie ludzi lecz gorliwie wykonywał swoje obowiązki. Poświęcał się swemu powołaniu i działał uczciwie. Niezwykłą magiczną rzeczą ukazaną w całej historii jest „nie-świat” czyli domena położona gdzieś w sferze astralnej. Przejście do tego miejsca oznaczało dla każdego inkwizytora wiele wysiłku oraz bólu. Wiązało się to też w wielkim ryzykiem jeśli chodzi o zdrowie a nawet o życie. Wykorzystywano możliwość przejścia w inną rzeczywistość tylko w skrajnych wypadkach, dzięki temu można było np. znaleźć daną osobę. Był jednak jeden warunek. Inkwizytor musiał posiadać przedmiot blisko związany z poszukiwaną osobą. Tego typu rzecz związana była z właścicielem niewidzialną nicią. Taka podróż wiązała się z bólem o niewiarygodnej sile, które dawało uczucie rozpływające się po całym ciele. Nie można było nadużywać możliwości przedostawania się do innej przestrzeni. Decyzje o takiej podróży podejmowało się w ostateczności ponieważ, nawet jeśli odnajdziemy daną osobę to ona może za chwilę udać się w inne miejsce. Podczas takiej podróży Inkwizytor nie był w stanie fizycznie się bronić w razie ataku. Był on w tedy łatwym celem napastnika. W powieściach Jacka Piekary wiele razy było przytaczane stwierdzenie „Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca”. Co oznaczało że śmierć jednego z przedstawicieli Świętego Officjum nigdy nie pozostaje niepomszczona.
Jest więc to jeden ze
sposobów kreowania świata jakim posłużył się Piekara, czyli wymyślenie świata
szczegółowego i spójnego a zarazem innego od realnego który będzie atrakcyjny
dla czytelnika.
Innym sposobem na który postawił Piekara jest epickość wydarzeń rozgrywającym się w powieści. Jest to odwieczna walka dobra ze złem,
najróżniejszych zbrodni dokonywanych przez ludzi ale także przez demony kierujące ludzkimi umysłami. Kolejnym sposobem zaprezentowania świata przedstawionego jest filozofia głównego bohatera. Wewnętrzne monologi, walka o idee. Podejmowanie ważnych i kluczowych decyzji dla każdej sprawy tak aby było to zgodne z prawami boskimi oraz zachowaniem norm społecznych.
Innym sposobem na który postawił Piekara jest epickość wydarzeń rozgrywającym się w powieści. Jest to odwieczna walka dobra ze złem,
najróżniejszych zbrodni dokonywanych przez ludzi ale także przez demony kierujące ludzkimi umysłami. Kolejnym sposobem zaprezentowania świata przedstawionego jest filozofia głównego bohatera. Wewnętrzne monologi, walka o idee. Podejmowanie ważnych i kluczowych decyzji dla każdej sprawy tak aby było to zgodne z prawami boskimi oraz zachowaniem norm społecznych.
Podsumowując świat
przedstawiony w literaturze to głównie złożoność kreowanego świata ,
nieszablonowi bohaterowie, idee i problemy. Wykreowanie nowych magicznych
konstrukcji oraz stworzenie całkowicie nowej krainy przyczynia się do
wciągnięcia czytelnika oraz do dalszego
zapoznania się z losem głównego bohatera. Stworzenie nowych światów pomaga
odbiorcy wyobrazić sobie wszystko po swojemu. Zgłębić się i przemyśleć każde
posunięcia bohaterów. W pewnym momencie sami możemy dojść do rozwiązania
zagadki analizując wszystkie fakty. Dlatego każda literatura Fantazy ukazuje
coś nowego dzięki czemu rozwijamy swoją wyobraźnię.
Cytaty:
1. „On sam polecił stworzyć Święte Officjum, to on
dał kreta, rybę i ptaka Markowi Kwintyliuszowi i przykazał, by inkwizytorzy
byli czujni na podobieństwo tych zwierząt i by nie pozwolili heretykom schować
się ani pod ziemią, ani w morskiej głębinie, ani pod kopułą nieba”
„Dotyk zła” str 152
2. „Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca”
„Dotyk zła” str 189
*Każdy komentarz motywuje nas do dalszej pracy.
*Podoba Ci się nasz blog? Dodaj do obserwowanych i podaj w komentarzu swój, jeśli nam się spodoba to także dodamy do obserwowanych.
social media:
-https://www.facebook.com/pages/Anvicta/882170868522323?notif_t=page_new_likes
-https://instagram.com/anvicta_/
-http://zszywka.pl/u/emolove
-https://www.youtube.com/channel/UCSIBtfR_gQFiFJfLSpi-ZwA/feed
*Podoba Ci się nasz blog? Dodaj do obserwowanych i podaj w komentarzu swój, jeśli nam się spodoba to także dodamy do obserwowanych.
social media:
-https://www.facebook.com/pages/Anvicta/882170868522323?notif_t=page_new_likes
-https://instagram.com/anvicta_/
-http://zszywka.pl/u/emolove
-https://www.youtube.com/channel/UCSIBtfR_gQFiFJfLSpi-ZwA/feed
Róża^^
Zasłużone 100%! ;)
OdpowiedzUsuńMichał! Nie ma się czym chwalić. Ważne że każdy zdał :)
Usuń